Geaccrediteerde nascholing
Menu

Slikstoornissen bij neurologische aandoeningen

Door op 19-06-2018
  • 00Inleiding
  • 01Centrale sturing van het slikken
  • 02Oorzaken van slikstoornissen
  • 03Klinische benadering
  • 04Behandeling
  • 05Specifieke neurologische aandoeningen met slikstoornissen
  • 06Conclusie

Samenvatting

De differentiële diagnose van slikstoornissen is zeer uitgebreid en moet in samenwerking tussen neuroloog en KNO-arts worden uitgewerkt. Om tot een diagnose en een behandelbeleid te komen is het zinvol om vier slikfasen te onderscheiden: de voorbereidingsfase, de orale transportfase, de faryngeale fase en ten slotte de oesofageale fase. Voor de neuroloog zijn de mogelijkheden: myogeen, neuromusculaire overgangsstoornis, perifeer neurogeen en centrale sturingsstoornis. In dit artikel worden de fysiologie van het slikken, de centrale sturing, de oorzaken van stoornissen en de behandeling besproken. Enkele veelvoorkomende neurologische ziektebeelden worden uitgelicht. Het is van belang slikstoornissen, al worden ze niet door iedereen spontaan gemeld, vroegtijdig te onderkennen.

Log nu in om het volledige artikel te bekijken of om te reageren.

Abonneren

Informatie over dit artikel

Auteurs Kuks, J.B.M.
Thema Nascholingsartikel
Accreditatie 1 accreditatiepunt
Publicatie 19 juni 2018
Editie Verpleegkundig Specialist - Jaargang 13 - editie 2 - Editie 2 | 2018

Leerdoelen

Na het bestuderen van dit artikel:

  • kunt u de verschillende slikfasen onderkennen;
  • herkent u de symptomen ten gevolge van bulbaire zwakte;
  • kent u de aandachtspunten van het lichamelijk onderzoek bij slikklachten;
  • weet u hoe slikklachten behandeld en multidisciplinair benaderd kunnen worden.